Ziyarət sözü “zəvər” sözündən götürülərək bir şeyə meyl etmək və başqa bir şeydən üz çevirmək deməkdir. Bu baxımdan, ziyarətdə iki xüsusiyyət vardır: bir şeydən üz çevirmək və bir şeyə, yaxud şəxsə meyl etmək, üz tutmaq.

Əsl ziyarətçi hamıdan ayrılır, hər şeydən əl çəkir və sevdiyi şəxsin görüşünə can atır. Ziyarətin fiqhi şərti də qürbət qəsdi etmək, yəni Allaha yaxınlaşmaq məqsədilə ziyarətə getməkdir. Deməli, “ziyarət” sözü bir termin kimi, hər şeydən ayrılmaq və qürbət qəsdi ilə məsumun müqəddəs hüzuruna can atmaqdır.

Məsumun həyatda olub-olmamasından asılı olmayaraq, ziyarət onunla əlaqə amilidir. Ziyarət bu əlaqəni gücləndirir və əbədiləşdirir, əsl şiələr yetişdirir. Ziyarət çoxlu fərdi və ictimai təsirləri, ideoloji, mədəni, siyasi, iqtisadi və irfani aspektləri olan çoxcəhətli bir əməldir.

Seyid Mahmud Haşimi Dehsorxi