İbn Məsud nəql edir: “Allahın Rəsulu (s) Cunadə ibn Haris üçün bu məzmunda məktub yazmışdı: “Bu yazı peyğəmbər Muhəmməd (s) tərəfindən Cunadə, onun qəbiləsi və onun əlinin altında olanlar üçün məktubdur. Namazı bərpa edin, zəkatı verin, Allaha və Peyğəmbərə (s) itaət edin ki, hər kəs belə edər, Allahın və Rəsulunun (s) amanında olar”.

Cunadə o igidlərdən idi ki, Siffeyn döyüşündə Əmirəl-möminin (ə) bayrağı altında döyüşürdü. O, Kufədə Müslimlə beyət edir və Əmr ibn Xalid, Nafəh ibni Həlal, Məcmə ibn Abdullahla bir yerdə İmam Hüseynin (ə) ordusuna qoşulur. Bu dörd dost imamın yanına gələn zaman Hürr onları görüb imama demişdi ki, mən gərək onları həbs edim, ya da gərək geri qayıtsınlar. İmam cavabında buyurmuşdur ki, onlar mənim dostlarımdır və mənimlə gələn insanlar kimidirlər. Onları elə himayə edərəm ki, özümü o cür himayə edirəm. Nə zaman bu fikirdə olsan, səninlə işim olmaz, əks halda səninlə vuruşaram”. Hürr imamın bu müdafiəsini görüb, geri çəkilmişdi.

Cunadə döyüşün əvvəlində Əmr ibn Xalid, Məcmə ibn Abdullahla bir yerdə şeytan ordusuna hücum etdi. Onlar düşmən mühasirəsinə düşdülər. Ancaq Əbülfəzl Abbas (ə) bu mühasirəni sındırdı və onlara nicat verdi. Düşmən ikinci dəfə hücuma keçəndə, onlar mərdcəsinə şəhid oldular.

İmam Zaman ağa (ə.f) “Nahiyə” ziyarətində Cunadə ibn Harisə salam göndərir. /ahliman.info/