Ay batdı, sübh açıldı, Zeynəb nəvayə gəldi,
Zəhra dedi-Hüseyn vay! Aləm sədayə gəldi.

Çün, yıxdılar atından Sultani-təşnə kami,
Dünyayə oldu elan Qutləl-Hüseyn pəyami,
Cənnatdən eşitdi Peyğəmbəri-Girami,
Nəleynsiz, əbasız Kərbübəlayə gəldi.

Əlli üç il qapunda, var Yəhyəvi, Hüseyn can,
Nohə yazub, ğəmündə olmuş məriz o nalan,
Dəsti-mübarəkünlə dərdinə eylə dərman,
Ümmidi-səhhət eylə, babi-şəfayə gəldi

Hacı Abbasqulu Yəhyəvi Ərdəbili

Kerbela.info