Salam ola mühənə tab edən Əbəlfəzlə
İki uzun qolu təndən düşən Əbəlfəzlə

Salam ola quruyan gülsitani-Tahaya
Su göz yaşilə dəmadəm səpən Əbəlfəzlə

Salam o mənayi-mərdanegi və isarə
Salam ola mütəlaşı bədən Əbəlfəzlə

Salam ola biçilən qəddinə sınan başına
Əmud cəbrilə fərqin öpən Əbəlfəzlə

Salam ola dağılan məşginə axan qanına
Göz üstə üçpər oxa yer verən Əbəlfəzlə

Salam o zəhmətilən tərpənən dodağlarına
Şəhid olanda, Hüseyn vay deyən Əbəlfəzlə

Oxu çəkəndə başın əydi düşdü əmmamə
Əl açdı rubəhü-zağü-zəğən Əbəlfəzlə

Dəyəndə başına ahən Hüseynin əsdi dizi
Qan ağladı hamı dəştü-dəmən Əbəlfəzlə

At üstə ləngərə düşdü o yaralı peykər
Baxıb gülürdü ədu dövrədən Əbəlfəzlə

Yıxıldı atdan ayağı rikabə bənd oldu
Fələk cəfasını etdi ələn Əbəlfəzlə

Üzünün üstə süründü Üqabı getdikicə
Qəzavət eylə nə zülm oldu sən Əbəlfəzlə

Qayıtdı gəldi qaçan mərdumani-rubəhru
Vurubdu tazə yara hər gələn Əbəlfəzlə

Eşitdi məşk adını tazələndi yaraları
Yaratdı su sözü ayrı mühən Əbəlfəzlə

Yadına düşdü Rüqəyyə su camı əllərdə
Baxırdı bülbülü-şirin suxən Əbəlfəzlə

Dilin dodağına sürtürdü, yəni mən susuzam
Ümüdvar idi ol yasəmən Əbəlfəzlə

Alışdı qəlbi dedi dadə gəl Hüseyn ölürəm
Özün yetir bu xəcalət ölən Əbəlfəzlə

Hüseyn gözündən iraq düşmüşəm üzüm üstə
Gülüb şəmatət edir hər görən Əbəlfəzlə