Ya Əli, qoyma mən öləndən sonra Hüseynim ağlasın

Ruhi lət halımı körpəm görəndə ağlasın

Ver qüsul, tut kəfənə qana dönmüş canımı

Pünhan eylə yaramı, anən dəyəndə ağlasın

Bəslədim nazü nəvazişlə o 3 tər körpəmi

Solmasın tər qönçə gül qəddin əyəndə ağlasın

Zeynəb, sən qıl dəva səbrü Hüseynin könlünə

Kərbəladə qundağı oxlar dəyəndə ağlasın

Yollananda Rüqəyya Şama o əsiri məsumə

Ayağı daşlar isti qum üstə daşlar dəyəndə ağlasın

Gəl həlal et, ya Əli, mən tək həqir biçarəni

Qoyma Zeynəb qəbrüm üstə ah çəkəndə ağlasın

Hər günü Aşura bilsən, hər yeri sən Kərbəla

Məğfirətdir Qəmgüzara qəm gələndə ağlasın.

Qəmgüzar