Ərbəin günü Həzrət Zeynəbin (s.) qardaşına xitabı

Dur yaralı Zeynəbi biyarınam
Qırx gecə-gündüzdü əzadarınam
Gəldim Hüseyn vay deyəm
Əsğərə laylay deyəm

Ey səsimə səs verənim aç gözün
Yusifi bipirəhənim aç gözün
Şəhidi xunin kəfənim aç gözün
Həm sənə mehman həmi zəvvarınam
Gəldim Hüseyn vay deyəm
Əsğərə laylay deyəm

Nəhri Fəratın suyu heyran axır
Əşgi Rübabın odu hər an axır
Vay ürəyindən bacının qan axır
Dur su verim qəmli pərəstarınam

Mən başıma qara salan Zeynəbəm
Köynəyin əllərdən alan Zeynəbəm
Həm qocalan həm ucalan Zeynəbəm
Yoxdu Əbəlfəzlin, ələmdarınam

Əhdimə ifa eləyib gəlmişəm
Kufədə qoğa eləyib gəlmişəm
Düşməni rüsva eləyib gəlməşəm
Həqqini ehya eləyən yavərinəm

Mən bu çölün aşiqi şeydasıyam
Zeynəb adım qafi qəm ənqasıyam
Kərbübəlanın qoca Zəhrasıyam
Anam kimi məhrəmi əsrarınam

Əsğərə laylay desələr min kitab
Olmaz ana laylayı ey xoş məab
Neynim uzaqda dayanıbdı Rübab
Səsləyir ağa, mən də diləfkarınam

Nazlı Rüqəyyən saçını hörmədi
Başını aldı mənə də vermədi
Qəbrini əfsus, o balan görmədi
Deyərdi hey həsrəti didarınam

Mən rəhi təqvada qədəm vurmuşam
Nəqşələrdə nəqşi ədəm vurmuşam
Kufəyə od, Şama ələm vurmuşam
Hafizi ayini mədədkarınam

Sən elədin qanilə deynin əda
Ey o axan qanına canım fəda
Olmayacaq həmaseyi Kərbəla
Mübəlliği ideyi əfkarınam

Kəlami Zəncani