Höküm eyləyibdi qafilə salari-Kərbəla,
Getsün fəratun üstə Ələmdari-Kərbəla.

Əhli-Hərəm çıxıbdu hamı xeyməgahdən,
Yalqız qalıbdu xeymədə Bimari-Kərbəla.

Baxdı Səkinəyə, görüb əzbəski təşnədi,
Dildən düşübdü bülbüli-gülzari-Kərbəla.

Əzm eyləyüb susuzlara ya su gətirməyə,
Ya əllərini qət edə küffari-Kərbəla.

Gəldi Fəratə, içmədi su, məşgi doldurub,
ÜZ qoydu xeyməgahə sipəhdari-Kərbəla.

Əbbasi gördülər aparır su, hücum edüb,
Kəsdi yolun o qovmi-cəfakari-Kərbəla.

Çəngəl asdı seydə Üqab üsdə üqab,
Əflakə çıxdı naleyi-zünhari-Kərbəla.

Verməzdi məşqin əldən, əlin etdilər qələm,
Əl düşdi beydəq oldi nigünsar, Kərbəla.

Vaqif, bəs et bu möhnəti-cansuzi, vermə tül,
Hüzzari dərdə gətdi bu təmari-Kərbəla.

Vaqif Sərabi